залёт, ‑у, М ‑лёце, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. залятаць — заляцець.
залётаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць лётаць.
залётнік, ‑а, м.
Ахвотнік заляцацца да жанчын; жанчыналюб. Павалковіч меў добра падвешаны язык і вялікі вопыт старога залётніка. Машара.
залётніцкі, ‑ая, ‑ае.
Уласцівы залётніку, такі, як у залетніка. Залётніцкія паводзіны.
залётны 1, ‑ая, ‑ае.
Які выпадкова або ненадоўга заляцеў у гэта месца. Залётная птушка. □ Цішыня... Незнаёмых залётных гусей Прытуліла ракіта густая. А. Александровіч.
залётны 2, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з залётамі. // Які выражае заляцанне. Залётныя позіркі.
залёты, ‑аў; адз. няма.
Імкненне выклікаць прыхільнасць жанчыны; заляцанне. — Панна Людміла мае столькі кавалераў, што ў мяне і адвагі няма рабіць да яе залёты. Колас.
заліва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. заліваць (у 1 знач.) — заліць 1 (у 4, 5 знач.).
заліва́цца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да заліцца 1.
2. Зал. да заліваць.
заліва́цца 2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да заліцца 2.
заліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да заліць 1.
2. Разм. неадабр. Ілгаць, хлусіць. Госць у адказ: Не залівай. Занадта нешта ты мудруеш. Дудар.
•••
Заліваць кулі — ілгаць, хлусіць. Па-астрожнаму такіх людзей проста называлі залівакамі, ад выразу заліваць кулі, што значыць ілгаць. Колас.
залі́вачны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для заліўкі чаго‑н. Залівачныя формы.