Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шыфаньер, , м.

Тое, што і гардэроб (у 1 знач.).

|| прым. шыфаньерны, .

шыфаньерка, , ж.

Шафка для бялізны і дробных рэчаў.

шыфер, , м.

  1. Чорны або шэры гліністы сланец, які ўжыв. для грыфельных дошак і ў будаўніцтве.

  2. Будаўнічы матэрыял у выглядзе плітак або лістоў са сланцу.

    • Накрыць дом шыферам.

|| прым. шыферны, .

шыфон, , м.

Тонкая мяккая баваўняная або шаўковая тканіна.

|| прым. шыфонавы, .

шыфр, , м.

  1. Сістэма знакаў для сакрэтнага пісьма.

  2. Рэгістрацыйны ўмоўны знак на кнігах, рукапісах, дакументах.

|| прым. шыфравы, .

шыфравальшчык, , м.

Спецыяліст па шыфраванню чаго-н.

|| ж. шыфравальшчыца, .

шыфраваць, ; незак.

Пісаць шыфрам (у 1 знач.).

  • Ш. радыёграму.

|| зак. зашыфраваць, .

|| наз. шыфроўка, і шыфраванне, .

|| прым. шыфравальны, .

шыфраграма, , ж. (спец.).

Шыфравальная тэлеграма.

|| прым. шыфраграмны, .

шыфроўка, , ж.

  1. гл. шыфраваць.

  2. Зашыфраваны запіс, тэлеграма, пісьмо (разм.).

|| прым. шыфровачны, .