Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шыла, , н.

Інструмент для праколвання адтулін у выглядзе завостранага стрыжня з дзяржальнам.

  • Ш. ў мяшку не схаваеш (прыказка).

|| памянш. шыльца, .

|| прым. шыльны, .

шылахвостка, , ж.

Дзікая качка з двума доўгімі пёрамі ў хвасце.

шылінг, , м.

  1. Англійская манета, роўная ​120 фунта стэрлінгаў (у старой грашовай сістэме).

  2. Грашовая адзінка ў Аўстрыі, некаторых іншых краінах.

шыльда, , ж.

  1. Дошка з надпісам назвы ўстановы, прадпрыемства і пад., вывеска.

  2. перан. Пра знешні, паказны бок паводзін, дзейнасці, спосабу жыцця і пад. (разм.).

    • Гэта толькі ш., на самай справе ён не такі чалавек.

|| прым. шыльдавы, .