Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ушанаванне, , н.

  1. гл. ушанаваць.

  2. Урачыстасці ў гонар юбіляра і пад.

    • У. ветэранаў працы.

ушанаваць, ; зак.

  1. Выказаць пашану, павагу каму-, чаму-н.

    • У. чыю-н. памяць.
    • У. сваёй прысутнасцю.
    • У. памяць мінутным маўчаннем.
  2. Урачыста павіншаваць у сувязі з чым-н.

    • У. юбіляра.

|| незак. ушаноўваць, .

|| наз. ушаноўванне, .

|| наз. ушанаванне, .

  • Ваенныя ўшанаванні.

ушасцёх, прысл.

У колькасці шасці чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

  • Дояць кароў на ферме ў.

ушасцярых, прысл.

Колькасцю ў шэсць асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду).

  • Ехаць у.