Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

унадзіцца, ; зак.

Тое, што і панадзіцца.

унаймы, прысл.

У карыстанне за пэўную плату.

  • Здаць пакой у.

унакладку, прысл. (разм.).

Палажыўшы цукар у шклянку (у адрозненне ад упрыкуску).

  • Піць чай у.

унаравіць, ; зак.

Дагадзіць каму-н., зрабіўшы так, як трэба.

  • Усім не ўнаровіш.

унармаваць, ; зак.

Прывесці да нормы.

  • У. напісанне ўласных імён.

|| незак. унармоўваць, .

|| наз. унармаванне, .

унасіць, ; зак.

Унесці ўнутр усё, многае ў некалькі прыёмаў.

  • У. усе скрынкі ў склад.

унаследаваць, ; зак.

  1. гл. наследаваць.

  2. Атрымаць якую-н. уласцівасць, якасць ад бацькоў, ад папярэдніх пакаленняў.

    • У. характар бацькі.

уночы і уначы, прысл.

Ноччу.

  • Прыехаць у.