Verbum

газ​¹, ✂, м.

1. Рэчыва, малекулы якога не звязаны паміж сабой, і здольнае распаўсюджвацца па ўсёй даступнай яму прасторы, раўнамерна яе запаўняючы.

   • Удушлівы г.

2. Газападобнае паліва, а таксама пра абагравальныя, асвятляльныя прыборы, якія працуюць на такім паліве.

   • Кватэра з газам.
   • Выключыць г.

3. мн. Газападобныя страўнікавыя выдзяленні.

4. звычайна мн. Баявыя атрутныя газападобныя рэчывы.

   Даць газ(у) (разм.) — паскорыць рух, павялічыць паступленне гаручага.

   На поўным газе — на самай вялікай скорасці.

|| прым. газавы, ✂.

• Газавая пліта.
• Газавая атака (з прымяненнем атрутных газаў).
• Г. рухавік (які рухаецца пры дапамозе газу).

газ​², ✂, м.

Шаўковая празрыстая тканіна.

|| прым. газавы, ✂.

• Газавая хустачка.

газа, ✂, ж.

Гаручая вадкасць, якая атрымліваецца пры перапрацоўцы нафты і служыць для асвятлення.

|| прым. газавы, ✂.

• Газавая бочка.
• Газавая лямпа (якая дзейнічае пры дапамозе газы).

газа...

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам газ​¹ (у 1 і 2 знач.), газавы, напр. газаабмен, газаасвятленне, газаапаратура, газапаглынальнік, газасховішча, газаўтварэнне.

газават, ✂, м.

У мусульман: завешчаная Каранам свяшчэнная вайна супраць іншаверцаў.

газаваць, ✂; незак. (разм.).

Павялічваць скорасць машыны, самалёта і пад.

|| аднакр. газануць, ✂.

газавік, ✂, м. (разм.).

Тое, што і газаўшчык.

газагенератар, ✂, м.

Апарат для ператварэння цвёрдага паліва ў гаручы газ.

|| прым. газагенератарны, ✂.

газалін, ✂, м.

Вадкі прадукт перагонкі нафты; неачышчаны бензін.

|| прым. газалінавы, ✂.

газамер, ✂, м. (спец.).

Прыбор для вызначэння колькасці зрасходаванага газу (у 1 і 2 знач.).

|| прым. газамерны, ✂.