газ1 назоўнік | мужчынскі род

  1. Рэчыва, малекулы якога не звязаны паміж сабой, і здольнае распаўсюджвацца па ўсёй даступнай яму прасторы, раўнамерна яе запаўняючы.

    • Удушлівы г.
  2. Газападобнае паліва, а таксама пра абагравальныя, асвятляльныя прыборы, якія працуюць на такім паліве.

    • Кватэра з газам.
    • Выключыць г.
  3. множны лік: Газападобныя страўнікавыя выдзяленні.

  4. звычайна Баявыя атрутныя газападобныя рэчывы.

    Даць газ(у) (размоўнае) — паскорыць рух, павялічыць паступленне гаручага.

    На поўньм газе — на самай вялікай скорасці.

|| прыметнік: газавы.

  • Газавая пліта.
  • Газавая атака (з прымяненнем атрутных газаў).
  • Г. рухавік (які рухаецца пры дапамозе газу).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)