Verbum

выраб, ✂, м.

1. гл. вырабіць.

2. Якасны бок апрацоўкі чаго-н.

   • Медная ручка адмысловага вырабу.

3. Спосаб, від вытворчасці прадукцыі.

   • Ручны в. скур.
   • Рэчы хатняга вырабу.

4. пераважна мн. Вырабленыя рэчы, прадукт працы.

   • Металічныя вырабы.

◊

• Аўчынка вырабу не варта (прымаўка) — справа, не вартая турбот.

вырабатак, ✂, м.

Тое, што і выпрацоўка (у 2 знач.).

вырабатка, ✂, ж.

Месца, дзе здабываюцца карысныя выкапні.

вырабіцца, ✂; зак.

1. Набыць пэўныя асаблівасці ў працэсе вытворчасці, работы.

   • Шкура добра вырабілася.

2. Запэцкацца (разм.).

   • В. ў сажу.

3. Выбрацца са складанага становішча, выкруціцца (разм.).

   • Як нам тут в.?

|| незак. вырабляцца, ✂.

вырабіць, ✂; зак.

1. Зрабіць, выпрацаваць з чаго-н. і выпусціць.

   • Завод вырабіў многа станкоў.

2. Апрацаваць дубленнем.

   • В. авечую шкуру.

3. Выканаць пэўную колькасць работы, выпрацаваць.

   • В. норму.

4. Добра падрыхтаваць для пасеву, пасадкі (глебу).

   • В. поле.

5. Дасканала зрабіць, змайстраваць.

   • В. ліштвы.

6. Запэцкаць, сапсаваць што-н. неахайным абыходжаннем (разм.).

   • В. паліто ў смалу.

|| незак. вырабляць, ✂.

|| наз. выраб, ✂.

вырабляць, ✂; незак.

1. гл. вырабіць.

2. Рабіць што-н. незвычайнае, вычвараць (разм.).

   • Што ты тут вырабляеш?

вырадак, ✂, м.

Той, хто выдзяляецца ў якім-н. асяроддзі сваімі крайне адмоўнымі, агіднымі якасцямі.

• В. у сям’і.

вырадзіцца, ✂; зак.

Пагоршыцца ў пародзе, страціць каштоўныя ўласцівасці продкаў.

• Расліна вырадзілася.

|| незак. выраджацца, ✂.

|| наз. выраджэнне, ✂.

выражальнік, ✂, м.

Тое, што і выразнік

|| ж. выражальніца, ✂.

выраз​¹, ✂, м.

Выразная адтуліна, выемка.

• В. для рукавоў.