вырабіць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Зрабіць, выпрацаваць з чаго-н. і выпусціць.
- Завод вырабіў многа станкоў.
-
Апрацаваць дубленнем.
- В. авечую шкуру.
-
Выканаць пэўную колькасць работы, выпрацаваць.
- В. норму.
-
Добра падрыхтаваць для пасеву, пасадкі (глебу).
- В. поле.
-
Дасканала зрабіць, змайстраваць.
- В. ліштвы.
-
Запэцкаць, сапсаваць што-н. неахайным абыходжаннем (размоўнае).
- В. паліто ў смалу.
|| незакончанае трыванне: вырабляць.
|| назоўнік: выраб.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)