Verbum

вылавіць, ✂; зак.

1. з чаго. Ловячы, здабыць, выцягнуць.

   • В. бервяно з вады.
   • В. многа рыбы.

2. Пералавіць усіх.

   • В. карасёў у сажалцы.

|| незак. вылоўліваць, ✂.

|| наз. вылаў, ✂.

вылажыць, ✂; зак.

Тое, што і выкласці.

вылазка, ✂, ж.

1. Выхад часткі войск з асаджанага ўмацавання для нападу на тых, хто акружае.

   • Зрабіць вылазку на ворага.

2. перан. Нечаканы варожы напад, выпад (неадабр.).

   • В. класавага ворага.

3. Фізкультурная прагулка.

   • Лыжная в.

выламаць, ✂; зак.

1. Адламаўшы, аддзяліць.

   • В. палку, дубец.

2. Зламаўшы, выбіць, высадзіць.

   • В. дзверы.

|| незак. выломліваць, ✂.

вылаяцца, ✂; зак.

Вымавіць лаянку.

вылегчы, ✂; зак.

Прыпасці сцяблом да зямлі, палегчы (пра збажыну, травы).

• Жыта вылегла.

вылежалы, ✂.

Які набыў патрэбныя якасці, праляжаўшы пэўны тэрмін у адпаведных умовах.

• В. лён.

вылежацца, ✂; зак.

1. Аднавіць свае сілы доўгім ляжаннем, добра адпачыць; паляжаць удосталь.

   • В. ў пасцелі.

2. Набыць патрэбныя якасці, праляжаўшы пэўны тэрмін у адпаведных умовах.

   • Лён ужо вылежаўся.

|| незак. вылежвацца, ✂.

вылежаць, ✂; зак.

1. Пралежаць дастаткова часу пасля хваробы.

   • Не вылежаў хваробы да канца.

2. Прабыць у ляжачым становішчы пэўны час.

   • В. дзве гадзіны ў акопе.

3. Тое, што і вылежацца (у 2 знач.).

|| незак. вылежваць, ✂.

вылезці, ✂; зак.

1. Выйсці адкуль-н., чапляючыся за што-н. рукамі і нагамі.

   • В. з глыбокага рова.

2. Выйсці адкуль-н., прыклаўшы намаганні.

   • В. з вагона.
   • В. з даўгоў (перан. і разм.).

3. Выступіць, паказацца адкуль-н., выбіцца; прабіцца.

   • Косы вылезлі з-пад хусткі.
   • Вылезла маладая траўка.

4. Выпасці (пра валасы, шэрсць), выліняць.

   • Вылезла шэрсць.

|| незак. вылазіць, ✂.