вылезці, ; зак.

  1. Выйсці адкуль-н., чапляючыся за што-н. рукамі і нагамі.

    • В. з глыбокага рова.
  2. Выйсці адкуль-н., прыклаўшы намаганні.

    • В. з вагона.
    • В. з даўгоў (перан. і разм.).
  3. Выступіць, паказацца адкуль-н., выбіцца; прабіцца.

    • Косы вылезлі з-пад хусткі.
    • Вылезла маладая траўка.
  4. Выпасці (пра валасы, шэрсць), выліняць.

    • Вылезла шэрсць.

|| незак. вылазіць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)