вылезці дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Выйсці адкуль-н., чапляючыся за што-н. рукамі і нагамі.
- В. з глыбокага рова.
-
Выйсці адкуль-н., прыклаўшы намаганні.
- В. з вагона.
- В. з даўгоў (пераноснае значэнне і размоўнае).
-
Выступіць, паказацца адкуль-н., выбіцца; прабіцца.
- Косы вылезлі з-пад хусткі.
- Вылезла маладая траўка.
-
Выпасці (пра валасы, шэрсць), выліняць.
- Вылезла шэрсць.
|| незакончанае трыванне: вылазіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)