Verbum

вядзьмак, ✂, м.

Тое, што і вядзьмар.

вядзьмар, ✂, м.

Той; хто займаецца вядзьмарствам.

|| ж. вядзьмарка, ✂.

вядзьмарства, ✂, н.

Заклінанні, якімі, на думку забабонных людзей, можна ўздзейнічаць на сілы прыроды, на людзей, вылечваць іх або наклікаць хваробы.

|| прым. вядзьмарскі, ✂.

вядзьмарыць, ✂; незак.

Займацца вядзьмарствам.

вядома, часц.

1. у знач. пабочн. Зразумела, канечне, несумненна.

   • Нам хацелася, в., пачуць ад яго нешта незвычайнае.

2. часц. Бясспрэчна, так.

   • Ты напішаш мне? — В. напішу.

вядомы​¹ ✂ прым.

1. Такі, пра якога ведаюць, маюць звесткі.

   • Вядомыя ўсім падзеі.
   • Вядомая справа (рэч) (канечне, зразумела; разм.).
   • Як вядома (пабочн.).

2. Такі, пра дзейнасць якога ўсе добра ведаюць, які карыстаецца славай.

   • В. пісьменнік.

3. Агульнапрызнаны (у спалучэнні з назоўнікамі ацэначнага, характарызуючага значэння; разм.).

   • В. гуляка.
   • В. махляр.

|| наз. вядомасць, ✂.

• Набыць в. (стаць вядомым у 2 знач.).

вядомы​², ✂, (спец.).

Такі, які ідзе пад чыёй-н. камандай.

• В. самалёт.

вядро, ✂, н.

1. Пасудзіна з ручкай у выглядзе дужкі для вадкасцей, сыпкіх рэчываў і пад.

2. Мера вадкасцей, роўная 12,3 літра.

|| памянш. вядзерца, ✂.

|| прым. вядзёрны, ✂.

• В. бачок (ёмкасцю ў вядро).

вядучы, ✂.

1. Які прыводзіцца ў рух рухавіком (спец.).

   • Вядучыя колы аўтамабіля.

2. Які ідзе наперадзе, галоўны.

   • В. самалёт.

3. Які ўзначальвае, галоўны, кіруючы.

   • В. інстытут.
   • В. спецыяліст.

вяжучы, ✂.

Які мае ўласцівасць змацоўваць цвёрдыя рэчывы.

• Вяжучыя матэрыялы.