Verbum

вы, займ.

Ужыв. пры звароце да некалькіх асоб, а таксама як форма ветлівага звароту да адной асобы.

◊

• На вы (гаварыць, быць з кім-н. і пад.) — пра адносіны паміж людзьмі, калі гавораць адзін другому «вы», а не «ты».

вы... дзеяслоўная прыстаўка.

Азначае:

1. вычарпальнасць дзеяння, дасягненне чаго-н., напр. вывучыць, вызначыць;
2. рух знутры, сярэдзіны чаго-н., напр. выбегчы;

3. з часціцай -цца — поўную вычарпальнасць дзеяння, задаволенасць дзеяннем, напр. вылежацца, выспацца.

выбавіць, ✂; зак. (разм.).

1. Выцягнуць, дастаць тое, што засела, загрузла.

   • В. воз з гразі.
   • В. з бяды (перан.).

2. Пераканаць, прымусіць выйсці, выехаць адкуль-н.

   • В. дзяцей з хаты на вуліцу.

|| незак. выбаўляць, ✂.

выбалбатаць, ✂; зак. (разм.).

Расказаць пра тое, што неабходна было трымаць у сакрэце.

выбар, ✂, м.

1. гл. выбраць.

2. Тое, з чаго можна выбраць.

   • Вялікі в. тавараў.

3. Аб тым, хто выбраны, што выбрана.

• Адобрыць чый-н. выбар.

◊

• Без выбару — без разбору, не выбіраючы.

  • Чытаць усё без выбару.

• На выбар — каб выбраць паводле меркавання.

  • Даць на выбар.

выбарачны, ✂.

Не суцэльны, частковы.

• В. кантроль.

выбарка, ✂, ж.

1. звычайна мн. Матэрыялы (загатоўкі, вытрымкі і пад.), падабраныя на якую-н. тэму, падборка (у 2 знач.).

   • Выбаркі з твораў пісьменнікаў.

2. Паглыбленне, выструганае рубанкам.

   • Глыбокая в.

выбарнасць, ✂, ж.

Замяшчэнне пасад шляхам выбараў.

• Прынцып выбарнасці.
• В. органаў кіравання і кантролю.

выбарны, ✂.

Які займае пасаду шляхам выбараў.

• Выбарная пасада.

выбарчы, ✂.

Які мае адносіны да выбараў.

• В. закон.
• В. ўчастак.
• В. бюлетэнь.