Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выжал, , м.

Гончы сабака.

выжарына, і выжата, , ж.

Выгаралы ўчастак балота, лесу.

выжарышча, , н.

Выпаленае месца ў лесе, на балоце.

выжаць1, ; зак.

Правесці жніво на якой-н. прасторы.

  • В. гектар жыта.

|| незак. выжынаць, .

выжаць2, ; зак.

У спорце: паступова падняць штангу, гіру і пад. ад грудзей уверх да поўнага выпроствання рук.

  • В. гіру ў 50 кг.

|| незак. выжымаць, .

|| наз. выжым, .

выжла, , ж.

Гончая сука.

выжлятнік, , м.

Той, хто загадвае гончымі сабакамі на паляванні.

выжыць1, ; зак. (разм.).

Прымусіць пакінуць свой дом, вымусіць пайсці адкуль-н.

  • В. жыльца.
  • В. са службы.

|| незак. выжываць, .

|| наз. выжыванне, .

выжыць2, ; зак.

Застацца жывым пасля цяжкай хваробы, ранення і пад.

  • Ранены выжыў.

  • Выжыць з розуму (разм.) — страціць памяць, здольнасць усведамляць.

|| незак. выжываць, .

|| наз. выжыванне, .

  • Барацьба за в. чалавецтва.