выжыць1 дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Прымусіць пакінуць свой дом, вымусіць пайсці адкуль-н.
- В. жыльца.
- В. са службы.
|| незакончанае трыванне: выжываць.
|| назоўнік: выжыванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)