выжыць​1, ✂; зак. (разм.).

Прымусіць пакінуць свой дом, вымусіць пайсці адкуль-н.

  • В. жыльца.
  • В. са службы.

|| незак. выжываць, ✂.

|| наз. выжыванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)