Verbum

выпагадзіцца, ✂; безас.; зак.

Аб надыходзе яснага сонечнага надвор’я.

• К вечару выпагадзілася.

|| незак. выпагоджвацца, ✂.

выпад, ✂, м.

1. У фехтаванні, гімнастыцы: выстаўленне сагнутай нагі ў якім-н. напрамку з упорам тулава на гэту нагу.

   • В. наперад.

2. перан. Варожае выступленне, нядобразычлівая выхадка супраць каго-, чаго-н.

   • Злосны в.

выпадак, ✂, м.

1. Тое, што здарылася, здарэнне.

   • В. з жыцця.
   • Няшчасны в.
   • У такім выпадку (пры такой умове, пры дадзеных абставінах).
   • На ўсякі в. (у прадбачанні чаго-н. нечаканага).
   • У крайнім выпадку (пры крайняй неабходнасці).
   • У любым выпадку (пры любых абставінах).
   • У асобных выпадках (калі-нікалі).
   • Ні ў якім выпадку (ніколі, ні пры якіх умовах, ні за што).
   • У тым выпадку, калі... (калі здарыцца так, што...).
   • У адваротным выпадку (калі будзе наадварот, не так).
   • У лепшым выпадку (пры самых спрыяльных абставінах).

2. Зручны момант.

   • Падвярнуўся в.
   • Упусціць в.

3. Тое, што і выпадковасць (у 2 знач.).

   • Поспех работы не можа залежаць ад выпадку.

◊

• Ад выпадку да выпадку — калі-нікалі, не пастаянна.

• Ва ўсякім выпадку — пры любых абставінах, незалежна ні ад чаго.

• З выпадку — з-за, з прычыны чаго-н.

• Пры выпадку (разм.) — калі будзе магчымасць.

  • Пры выпадку перадам усё яму.

• У выпадку чаго — калі адбудзецца, надыдзе што-н.

  • Забеспячэнне ў выпадку хваробы.

• У выпадку чаго (разм.) — калі будзе патрэба.

  • У выпадку чаго, паведамі мне.

выпадаць, ✂; незак.

1. гл. выпасці.

2. не выпадае —

   1. няма магчымасці.
      • Узяцца за гэту работу ўсё не выпадае;
   2. няма зручнага моманту.
      • Усё былі незнаёмыя людзі і падыходзіць да іх не выпадала;
   3. нельга, непрыстойна.
      • Ён — інтэлігент, і яму, як ён лічыць, не выпадае займацца такой работай.

выпадкам, прысл.

1. Тое, што і выпадкова (у 1 знач.).

   • Сустрэча в.

2. у знач. пабочн. сл. Дарэчы, між іншым.

   • Ты, в., не ў магазін ідзеш?

выпадкова, прысл.

1. Нечакана, непрадбачна.

2. у знач. пабоч. сл. Тое, што і выпадкам (у 2 знач.).

выпадковасць, ✂, ж.

1. гл. выпадковы.

2. Выпадковая акалічнасць.

   • Перашкодзіла в.
   • Па шчаслівай выпадковасці.

выпадковы, ✂.

1. Які паявіўся, узнік непрадугледжана.

   • Выпадковая памылка.
   • В. госць.
   • Выпадковае знаёмства.
   • Выпадкова (прысл.) сустрэцца.

2. Які бывае не заўсёды, ад выпадку да выпадку.

   • Выпадковыя заработкі

|| наз. выпадковасць, ✂.

выпаіць, ✂; зак.

Выкарміць пойлам.

• В. цяля.

|| незак. выпойваць, ✂.

выпакутаваць, ✂; зак.

1. Перанесці многа пакут.

   • Колькі прыйшлося в.!

2. Дамагчыся пакутамі.

   • В. сваё шчасце.