Verbum

выпадаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. гл. выпасці.

2. не выпадае —

   1. няма магчымасці.
      • Узяцца за гэту работу ўсё не выпадае;
   2. няма зручнага моманту.
      • Усё былі незнаёмыя людзі і падыходзіць да іх не выпадала;
   3. нельга, непрыстойна.
      • Ён — інтэлігент, і яму, як ён лічыць, не выпадае займацца такой работай.