выпадак, , м.

  1. Тое, што здарылася, здарэнне.

    • В. з жыцця.
    • Няшчасны в.
    • У такім выпадку (пры такой умове, пры дадзеных абставінах).
    • На ўсякі в. (у прадбачанні чаго-н. нечаканага).
    • У крайнім выпадку (пры крайняй неабходнасці).
    • У любым выпадку (пры любых абставінах).
    • У асобных выпадках (калі-нікалі).
    • Ні ў якім выпадку (ніколі, ні пры якіх умовах, ні за што).
    • У тым выпадку, калі... (калі здарыцца так, што...).
    • У адваротным выпадку (калі будзе наадварот, не так).
    • У лепшым выпадку (пры самых спрыяльных абставінах).
  2. Зручны момант.

    • Падвярнуўся в.
    • Упусціць в.
  3. Тое, што і выпадковасць (у 2 знач.).

    • Поспех работы не можа залежаць ад выпадку.

  • Ад выпадку да выпадку — калі-нікалі, не пастаянна.

  • Ва ўсякім выпадку — пры любых абставінах, незалежна ні ад чаго.

  • З выпадку — з-за, з прычыны чаго-н.

  • Пры выпадку (разм.) — калі будзе магчымасць.

    • Пры выпадку перадам усё яму.
  • У выпадку чаго — калі адбудзецца, надыдзе што-н.

    • Забеспячэнне ў выпадку хваробы.
  • У выпадку чаго (разм.) — калі будзе патрэба.

    • У выпадку чаго, паведамі мне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)