Verbum

вывад, ✂, м.

1. гл. вывесці.

2. Суджэнне, якое лагічна вынікае з меркаванняў.

   • Тэарэтычныя, практычныя вывады.

3. Провад або прыстасаванне, прызначанае для сувязі са знешнім асяроддзем (спец.).

|| прым. вывадны, ✂.

вывадак, ✂, м.

Птушаняты або дзеці млекакормячых, якія жывуць яшчэ разам.

• Вераб’іны в.
• Воўчы в.

|| прым. вывадкавы, ✂.

вывадка, ✂, ж.

1. гл. вывесці.

2. Вывад коней для агляду ці размінкі (спец.).

|| прым. вывадкавы, ✂.

выважыць, ✂; зак.

1. Узважваючы, вызначыць вагу (спец.).

   • В. тару.

2. Вывернуць рычагом.

   • Насілу пень выважылі.

|| незак. выважваць, ✂.

вывазіць, ✂; зак.

Перавозячы часткамі, вывезці поўнасцю.

• В. увесь гной на поле.

вываліцца, ✂; зак.

Выпасці, упасці адкуль-н.

• В. з воза.
• Кніга вывалілася з рук.

|| незак. вывальвацца, ✂.

вываліць, ✂; зак.

Выкульваючы, выдаліць адкуль-н.

• В. седакоў з саней.

|| незак. вывальваць, ✂.

выварат, ✂, м.

1. Унутраны, левы бок тканіны, адзення.

   • В. аднабаковага трыкатажу.

2. Становішча, пры якім орган ці яго частка вывернуты ўнутраным бокам наверх (спец.).

   • В. павек.

3. Тое, што і выварацень.

|| прым. вываратны, ✂.

выварацень, ✂, м.

Вывернутае з коранем дрэва.

• У лесе часцяком трапляліся вываратні.

выварыць, ✂; зак.

1. Здабыць што-н. пры дапамозе кіпячэння, выварвання.

   • В. соль з марской вады.

2. Варкай давесці да патрэбнай ступені гатоўнасці або пераварыць (у 2 знач.).

   • В. мяса.

3. Кіпячэннем ачысціць ад чаго-н.

   • В. бялізну.