вывад назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. вывесці.

  2. Суджэнне, якое лагічна вынікае з меркаванняў.

    • Тэарэтычныя, практычныя вывады.
  3. Провад або прыстасаванне, прызначанае для сувязі са знешнім асяроддзем (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: вывадны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)