выбавіць, ✂; зак. (разм.).

  1. Выцягнуць, дастаць тое, што засела, загрузла.

    • В. воз з гразі.
    • В. з бяды (перан.).

  2. Пераканаць, прымусіць выйсці, выехаць адкуль-н.

    • В. дзяцей з хаты на вуліцу.

|| незак. выбаўляць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)