Verbum

вярба, ✂, ж.

Дрэвавая і кустовая расліна сямейства вярбовых з разложыстымі галінамі і вузкім лісцем.

|| памянш. вярбінка, ✂.

|| прым. вярбовы, ✂.

вярбіна, ✂, ж.

Адно дрэва вярбы.

|| памянш. вярбінка, ✂.

вярблюд, ✂, м.

Буйная жвачная аднагорбая або двухгорбая жывёліна пустынь і сухіх стэпаў.

|| прым. вярблюджы, ✂.

вярблюдзіца, ✂, ж.

Самка вярблюда.

вярбняк, ✂, м., зб.

Зараснік вярбы; маладыя вербы.

|| прым. вербняковы, ✂.

вярбоўшчык, ✂, м.

Той, хто вярбуе куды-н.

|| ж. вярбоўшчыца, ✂.

|| прым. вярбоўшчыцкі, ✂.

вяргіня, ✂, ж.

Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з вялікімі яркімі кветкамі рознага колеру і клубнепадобным карэннем.

|| прым. вяргіневы, ✂.

вярзці, ✂; незак. (разм.).

Гаварыць недарэчнасці, бязглуздзіцу.

• В. лухту.

|| зак. звярзці, ✂.

|| наз. вярзенне, ✂.

вярнуцца​¹, ✂; зак.

Прыйсці, прыехаць назад; звярнуцца да чаго-н. зноў.

• В. да сваёй пастаяннай работы.

|| незак. вяртацца, ✂ і варочацца, ✂.

вярнуцца​², ✂; незак. (разм.).

Нахіляцца на бок.

• Човен вернецца.