вярбоўшчык назоўнік | мужчынскі род

Той, хто вярбуе куды-н.

|| жаночы род: вярбоўшчыца.

|| прыметнік: вярбоўшчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)