вярбоўшчык назоўнік | мужчынскі род
Той, хто вярбуе куды-н.
|| жаночы род: вярбоўшчыца.
|| прыметнік: вярбоўшчыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
вярбоўшчык назоўнік | мужчынскі род
Той, хто вярбуе куды-н.
|| жаночы род: вярбоўшчыца.
|| прыметнік: вярбоўшчыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)