Verbum

выраб назоўнік | мужчынскі род

1. гл. вырабіць.

2. Якасны бок апрацоўкі чаго-н.

   • Медная ручка адмысловага вырабу.

3. Спосаб, від вытворчасці прадукцыі.

   • Ручны в. скур.
   • Рэчы хатняга вырабу.

4. пераважна мн. Вырабленыя рэчы, прадукт працы.

   • Металічныя вырабы.
   • Аўчынка вырабу не варта (прымаўка) — справа, не вартая турбот.