Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэ.
вкмсцч

айчы́м, ✂, м.

Няродны бацька, муж маці ў адносінах да яе дзяцей ад папярэдняга шлюбу.

  • Рос хлопчык без бацькі, з айчымам.

айчы́на, ✂, ж. (высок.).

Бацькаўшчына, радзіма.

  • Наведаў нядаўна айчыну сваю.

|| прым. айчынны, ✂.

  • Вялікая Айчынная вайна.