Verbum

каратыст, ✂, м.

Спартсмен, які займаецца каратэ.

каратэ, нескл., н.

Спартыўная барацьба, якая выкарыстоўвае эфектыўныя прыёмы японскай сістэмы самаабароны без зброі і заснаваная на ўдарах рукамі і нагамі па найбольш уразлівых месцах цела саперніка.

карацелька, ✂, ж.

Сорт морквы з кароткім акруглым коранем; мышатка.

карацець, ✂; незак.

Станавіцца карацейшым, менш працяглым ў прасторы або ў часе.

• Пад восень дні карацеюць.

карацін, ✂, м. (спец.).

Аранжава-жоўты раслінны пігмент, які спрыяе ўтварэнню ў арганізме вітаміну А.

• У моркве многа караціну.

караціць, ✂; незак.

Рабіць карацейшым.

• К. штаны.
• К. артыкул.

караць, ✂; незак.

Падвяргаць пакаранню каго-н.

• К. за злачынства.

|| зак. пакараць, ✂.

карачаеўцы, ✂, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Карачаева-Чэркесіі, якая ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. карачаеўка, ✂.

|| прым. карачаеўскі, ✂.

карачкі:

• на карачкі ці на карачках (разм.) — поза, у якой чалавек стаіць, апіраючыся адначасова на абедзве рукі і нагі.

• Стаяць на карачках.
• Паўзці на карачках.

карбанад, ✂, м.

Запечанае свіное філе асаблівага прыгатавання.

|| прым. карбанадны, ✂.