Verbum

шыццё, ✂, н.

1. гл. шыць.

2. Тое, што шыюць ці сшытае, шытво.

   • Здаць ш. заказчыку.

шыш, ✂, м. (разм.).

1. Тое, што і кукіш.

   • Паказаць ш. каму-н.

2. Пра што-н. надта малое, нязначнае.

   • Вам з усяго гэтага ш. застанецца.

◊

• Ні шыша (разм. груб. неадабр.) — нічога.

шышак​¹, ✂, м.

1. Тое, што і гронка.

   • Ш. вінаграду.

2. Патаўшчэнне ў выглядзе шышкі на сцёблах некаторых раслін (разм.).

   • Шышакі чароту.

3. Вялікая колькасць насякомых, якія сабраліся ў адзін ком.

   • Ш. пчол.

|| прым. шышачны, ✂.

шышак​², ✂, м.

Старажытны металічны шлем, які заканчваўся вастрыём з шышкай (у 2 знач.) наверсе.

шышка, ✂, ж.

1. Круглаватае ці авальнае суквецце і плод хваёвых і некаторых іншых раслін, пакрыты луской.

   • Яловая ш.
   • Хваёвая ш.
   • Альховая ш.
   • Кедравая ш. (напоўненая арэхамі).

2. Круглаватая выпукласць, бугор.

   • На лбе ўскочыла ш.

3. Пра важную, значную, уплывовую асобу (разм. іран.).

   • Ён там важная ш.

|| прым. шышачны, ✂ і шышкавы, ✂.

шышкаваты, ✂.

Няроўны, з шышакамі 1 (у 2 знач.).

• Шышкаватая паверхня.

|| наз. шышкаватасць, ✂.

шыя, ✂, ж.

Частка цела, якая злучае галаву з тулавам.

• На шыю вешаецца каму-н. (пра жанчыну: назойліва дабівацца ўвагі; разм.).
• На шыі вісець (або сядзець) у каго-н. (быць цяжарам, клопатам для каго-н.; разм.).
• На шыі віснуць у каго-н. (тое, што і віснуць у 2 знач.; разм.).
• Скруціць або зламаць шыю на чым-н. (перан. пацярпець няўдачу, загінуць; разм.).
• Намыліць шыю каму-н. (моцна аблаяць, строга спагнаць; разм.).
• Даць па шыі каму-н. (выгнаць, зняць з працы каго-н.; разм.).

|| памянш. шыйка, ✂.

|| прым. шыйны, ✂.