Verbum

слізганка, ✂, ж. (разм.).

Слізкае месца, коўзанка.

слізгануць, ✂; зак.

1. гл. слізгаць.

2. Хутка і незаўважна прайсці, прабегчы, шмыгнуць куды-н.

   • С. у калідор.

слізгацца, ✂; незак.

1. Плаўна рухацца па гладкай, слізкай паверхні.

   • С. на лыжах.

2. Тое, што і слізгаць (у 3 знач.).

|| аднакр. слізгануцца, ✂.

|| наз. слізганне, ✂.

слізгаць, ✂ і слізгацець, ✂, незак.

1. Рухацца па гладкай, слізкай паверхні.

   • Палазы лёгка слізгаюць па ўтаптаным снезе.

2. перан. Плаўна, лёгка рухацца, перамяшчацца.

   • Паплавок слізгае па люстранай паверхні возера.

3. Плаўна пераходзіць з прадмета на прадмет (пра цень, святло і пад.).

   • Сонечны зайчык слізгае па сцяне.

|| аднакр. слізгануць, ✂.

|| наз. слізганне, ✂ і слізгаценне, ✂.

слізгота, ✂ і слізгата, ✂, ж. (разм.).

Слізкасць, абледзянеласць чаго-н.

• На дарозе с.

слізісты, ✂.

1. гл. слізь.

2. Пакрыты сліззю або які выдзяляе слізь.

   • Слізістая шапачка грыба.
   • Слізістая абалонка (тонкая, пакрытая сліззю абалонка, якая высцілае ўнутраную паверхню некаторых органаў чалавека і пазваночных жывёлін).
   • Запаленне слізістай (наз.).

|| наз. слізістасць, ✂.

слізкі, ✂.

1. Гладкі, які не ўтварае трэння.

   • С. паркет.
   • Слізкая сцежка.

2. перан. Ненадзейны, які мае ў сабе нейкую няпэўнасць, двухсэнсавасць.

   • Слізкую дарогу ты выбраў у жыццё.
   • Слізкая тэма.

3. Пакрыты сліззю.

   • Слізкія шапачкі грыбоў.

слізняк, ✂, м.

1. Род малюска, які не мае ракавіны.

2. перан. Пра бязвольнага, нікчэмнага чалавека (разм. зневаж.).

|| прым. слізняковы, ✂.

слізь, ✂, ж.

Цягучая і слізкая маса, якая выдзяляецца некаторымі клеткамі жывых арганізмаў, слізістымі залозамі.

|| прым. слізісты, ✂ і слізевы, ✂.

слімак, ✂, м.

1. Смоўж, які мае ракавіну і вельмі марудна рухаецца.

2. Пра бязвольнага, бесхарактарнага чалавека (разм. зневаж.).

|| прым. слімаковы, ✂.