Verbum

радыёэлектронны, ✂.

Які выкарыстоўвае для ўзбуджэння або ўзмацнення радыёхваль электронныя з’явы ў газах або цвёрдых целах.

• Радыёэлектронныя прыборы.

радый, ✂, м.

Хімічны элемент — серабрыста-белы бліскучы метал, які мае радыеактыўныя ўласцівасці.

|| прым. радыевы, ✂.

радыкал​¹, ✂, м.

1. Прыхільнік радыкалізму (у 1 знач.), член радыкальнай партыі.

2. перан. Прыхільнік крайніх, рашучых дзеянняў, поглядаў (уст.).

   • Р. у навуцы.

радыкал​², ✂, м.

1. У матэматыцы: знак (V), які абазначае здабыванне кораня з ліку або матэматычнага выразу, што стаіць пад гэтым знакам.

2. Устойлівая група атамаў у малекуле, якая мае няспараны электрон і здольная пераходзіць без змен з аднаго хімічнага стану ў другі (спец.).

радыкалізм, ✂, м.

1. Палітычны кірунак і рух радыкалаў​¹ (у 1 знач.), які арыентуецца на правядзенне частковых дэмакратычных рэформ у рамках існуючага ладу.

2. перан. Рашучы спосаб дзеянняў (кніжн.).

|| прым. радыкалісцкі, ✂.

радыкальны, ✂.

Які прытрымліваецца крайніх поглядаў, рашучы.

• Радыкальныя меры.

|| наз. радыкальнасць, ✂.

радыкуліт, ✂, м.

Захворванне карэньчыкаў спіннамазгавых нерваў.

|| прым. радыкулітны, ✂.

радыска, ✂, ж.

Агародная расліна сямейства крыжакветных з ядомым круглым або падоўжаным белым або ярка-чырвоным коранем гэтай расліны.

• Салат з радыскі.

|| прым. радыскавы, ✂.

радыст, ✂, м.

Спецыяліст па перадачы і прыёму паведамленняў па радыё.

|| ж. радыстка, ✂.

радыус, ✂, м.

1. У матэматыцы: адрэзак прамой лініі, які злучае цэнтр з любым пунктам акружнасці або паверхні шара.

2. перан. Велічыня ахопу чаго-н., вобласць распаўсюджання чаго-н.

   • Р. дзеяння авіяцыі.

|| прым. радыусны, ✂.