Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рада, , ж.

  1. Парада, павучанне, як паступіць, як зрабіць.

    • Папрасіць рады.
    • Іншай рады не было.
  2. Сумеснае абмеркаванне якіх-н. пытанняў, нарада.

    • Сямейная р.
  3. Народны сход, а таксама савет прадстаўнікоў у розныя гістарычныя перыяды.

    • Мясцовая р.
    • Выбарная р.

радавацца, ; незак.

Адчуваць радасць, аддавацца радасці, быць у вясёлым, радасным настроі.

  • Р. веснавому дню.
  • Р. поспеху.
  • Чалавек радаваўся, смяяўся.

|| зак. абрадавацца, , узрадавацца, і парадавацца, .

радаваць, ; незак.

Выклікаць радасць у кім-, чым-н., прыносіць радасць, асалоду.

  • Поспехі дзяцей радуюць нас.
  • Зялёная рунь радуе вока.

|| зак. абрадаваць, , узрадаваць, і парадаваць, .

радавіты, (уст.).

Які належыць да старога знатнага роду.

  • Радавітая шляхта.

|| наз. радавітасць, .

радавы1 прым.

  1. Які нічым не вызначаецца сярод іншых; просты, звычайны.

    • Р. работнік.
    • Р. член арганізацыі.
  2. Які не належыць да каманднага, начальніцкага складу.

    • Р. баец.
  3. Тое, што і салдат (у 1 знач.).

    • Гвардыі р.

радавы2 прым.

  1. Які мае адносіны да роду (у 1 знач.).

    • Р. абрад.
  2. Спадчынны, родавы (уст.).

    • Радавая маёмасць.
  3. Які змяшчае ў сабе прыкметы, агульныя для рада з’яў.

    • Радавыя і відавыя паняцці.

радавы3 прым.

Зроблены з грубай ільняной пражы, зрэбны.

  • Радавое палатно.

рададэндран, , м.

Вечназялёная кустовая дэкаратыўная расліна з тоўстым лісцем і вялікімі прыгожымі кветкамі; альпійская ружа.

|| прым. рададэндравы, .

радар, , м. (спец.).

Радыёлакацыйная ўстаноўка.

|| прым. радарны, .

радаслоўе, , н. (кніжн.).

Гісторыя роду, генеалогія.

|| прым. радаслоўны, .

  • Радаслоўная табліца.