Verbum

капіталіст, ✂, м.

1. У капіталістычным грамадстве: уласнік капіталу, сродкаў вытворчасці, які выкарыстоўвае наёмную працу.

2. Багаты, разбагацелы чалавек (разм. жарт,).

|| ж. капіталістка, ✂.

|| прым. капіталістычны, ✂.

капітальны, ✂.

Грунтоўны, асноўны, карэнны, вельмі важны.

• Капітальнае даследаванне.

○

• Капітальнае будаўніцтва — узвядзенне новых прадпрыемстваў, жылля і пад.

• Капітальная сцяна — асноўная сцяна, якая служыць апорай для даху.

• Капітальны рамонт — поўны рамонт (усяго будынка з заменай усіх зношаных частак).

• Капітальныя ўкладанні (спец.) — тое, што і капіталаўкладанне.

|| наз. капітальнасць, ✂.

капітан, ✂, м.

1. Афіцэрскае званне, або чын, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

   • К. медыцынскай службы.
   • К.-лейтэнант.
   • К. 3-га рангу.

2. Камандзір судна.

   • К. далёкага плавання.

3. Кіраўнік спартыўнай каманды.

   • К. валейбольнай каманды.

|| прым. капітанскі, ✂.

• К. мосцік.

капітуляваць, ✂; зак. і незак.

Здацца (здавацца), згадзіўшыся на капітуляцыю, адмовіўшыся ад барацьбы.

• Безагаворачная к.
• К. перад цяжкасцямі (перан. прызнаць (прызнаваць) сваё бяссілле, слабасць).

капітулянт, ✂, м.

Той, хто капітулюе, адмаўляецца ад ранейшай пазіцыі.

|| прым. капітулянцкі, ✂.

капітуляцыя, ✂, ж.

1. Спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах.

   • Безагаворачная к.

2. перан. Адказ ад прадаўжэння барацьбы, ад прынцыповай абароны сваіх поглядаў.

капітэль, ✂, ж. (спец.).

Верхняя частка калоны, слупа або пілястры.

|| прым. капітэльны, ✂.

капішча, ✂, н.

1. Язычніцкі храм, культавае збудаванне.

2. перан., чаго. Асяродак чаго-н., што адштурхоўвае, выклікае агіду.

   • К. ўбоства, нуды і бруду.

капліца, ✂, ж.

Невялікі царкоўны або касцельны будынак з абразамі без алтара; малельня.

|| памянш. каплічка, ✂.

|| прым. каплічны, ✂.

каплун, ✂, м.

Пакладаны певень, якога адкормліваюць на мяса.

|| прым. каплунны, ✂.