Verbum

уплаў, прысл.

Плывучы па вадзе.

• Пусціць коней у.

уплесці, ✂; зак.

1. Плетучы, уставіць.

   • У. стужкі ў косы.

2. перан. Уцягнуць, умяшаць у што-н. непрыемнае (разм.).

   • У. каго-н. у цёмную справу.

3. Зрасходаваць на пляценне чаго-н.

   • Усе ніткі ўпляла ў адзін пояс.

4. З’есці хутка, з апетытам (разм.).

   • У. цэлую булку.

|| незак. уплятаць, ✂.

уплываць, ✂; незак.

Рабіць уплыў (у 1 знач.).

• У. на дзяцей.
• У. на творчасць.

уплывовы, ✂.

Які робіць уплыў (у 2 знач.).

|| наз. уплывовасць, ✂.

уплысці, ✂ і уплыць, ✂; зак.

Заплысці ўнутр.

• У. у заліў.
• У пакой уплыла жанчына (перан.)

|| незак. уплываць, ✂.

уплыў, ✂, м.

1. Уздзеянне на каго-, што-н.

   • Рабіць у. на чытачоў.
   • Пад чужым уплывам.
   • Дабратворны ў.

2. Аўтарытэт, улада.

   • Чалавек з вялікім уплывам.

упокат, прысл. (разм.).

Тое, што і покатам (у 1 знач.).

упомніць, ✂; зак. (разм.).

Запомніць, утрымаць у памяці.

• Дзе ты ўсё ўпомніш.

упор, ✂, м.

1. гл. уперці, уперціся.

2. Прадмет, месца, у якое ўпіраюцца, падпорка.

   • Прылегчы на ў. і стрэліць.
   • У. для ног.

3. Ва ўпор —

   • 1) у непасрэднай блізкасці ад цэлі.
     • Стрэліць ва ўпор;
   • 2) адкрыта, без хітрыкаў (разм.).
     • Сказаць ва ўпор;
   • 3) пільна, прама і блізка.
     • Паглядзець на каго-н. ва ўпор.

◊

• Рабіць упор на каго-што або на кім-чым — звяртаць асаблівую ўвагу на каго-, што-н., падкрэсліваць значэнне каго-, чаго-н.

упоравень, прысл. і прыназ. (разм.).

1. прыназ., з чым. На адной лініі, вышыні, глыбіні і пад.; на адным узроўні.

   • Вада ў. з краямі бочкі.
   • Самалёт ляціць у. з воблакамі.

2. прысл., з кім. Аднолькава, на роўных правах.

   • Адчуваць сябе ў. з іншымі.

3. прыназ. Поруч, побач.

   • Сядзець у. з кім-н.