Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

небыль, , ж.

Тое, чаго не было, не бывае; небыліца.

небыццё, , н.

Адсутнасць жыцця (першапачаткова аб смерці як адсутнасці быцця).

  • Перайсці ў н. (памерці).
  • Узнікнуць з небыцця (адрадзіцца).

небяспека, , ж.

Стан, становішча, якое пагражае каму-н., можа прычыніць няшчасце, зло, шкоду.

  • Адчуваць небяспеку.

небяспечны, .

Які можа прычыняць няшчасце, зло, шкоду.

  • Небяспечнае становішча.
  • Н. крок.
  • Туды зараз небяспечна (прысл.) ехаць.

|| наз. небяспечнасць, .

невад, , м.

Вялікая рыбалоўная сетка.

  • Закінуць н.

|| прым. невадны, .

неважнецкі, .

Не зусім добры.

  • Неважнецкае здароўе.

неверагодны, .

  1. Непраўдападобны.

    • Неверагодная гісторыя.
  2. Надзвычай вялікі, значны; неймаверны.

    • Неверагодная хуткасць.
  3. Які выклікае сумненні ў сваёй правільнасці.

    • Неверагодныя звесткі.

|| наз. неверагоднасць, .

  • Да неверагоднасці (разм.) — надзвычайна, вельмі.

невідзімка, , м.; , ж..

  1. Нябачная істота.

    • Чалавек-н.
  2. Маленькая тонкая шпілька або заколка для жаночай прычоскі.

  • Шапка-невідзімка — у казках: шапка, якая робіць нябачным таго, хто яе надзене.

невідушчы, .

Які страціў зрок; сляпы.

  • Н. чалавек.

невінаваты, .

Які не мае за сабой віны; які не мае дачынення да злачынства.

|| наз. невінаватасць, .