Verbum

карантыш, ✂, м. (разм.).

Пра чалавека невялікага росту.

каранцін, ✂, м.

1. Часовая ізаляцыя заразных хворых і асоб, якія былі ў кантакце з такімі хворымі.

2. Санітарны пункт для агляду людзей і грузаў, якія прыбылі з мясцовасці, заражанай эпідэміяй.

|| прым. каранцінны, ✂.

караняплод, ✂, м.

Расліна з тоўстым мясістым коранем, якая ідзе ў ежу або на корм скаціне.

|| прым. караняплодны, ✂.

карапуз, ✂, м. (разм. жарт.).

Пра малое тоўстае дзіця.

|| памянш.-ласк. карапузік, ✂.

караскацца, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і карабкацца.

|| зак. ускараскацца, ✂.

карась, ✂, м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых з чырванаватымі плаўнікамі.

|| прым. карасёвы, ✂ і карасіны, ✂.

• Карасёвая юшка.

карат, ✂, м.

Мера масы алмазаў і іншых каштоўных камянёў, роўная О,2 г.

|| прым. каратны, ✂.

каратаць, ✂; незак. (разм.).

Праводзіць, бавіць час.

• К. вечары ў чаканні дзяцей.

|| зак. скаратаць, ✂.

каратка... (гл. коратка...)

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «каротка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. каратканогі, караткахвосты.

караткаваты, ✂.

Крыху карацейшы, чым трэба.

• Караткаватыя рукавы.