Verbum

прасачыцца, ✂; зак.

1. Пра вадкасць: паступова пранікнуць праз што-н.

   • У лодку прасачылася вада.

2. Непрыкметна і паступова прабрацца куды-н.

   • Разведчыкі прасачыліся ў тыл ворага.

3. перан. Пранікнуць, распаўсюдзіцца куды-н.

   • Прасачыліся слухі чуткі.

|| незак. прасочвацца, ✂.

|| наз. прасочванне, ✂.

прасачыць, ✂; зак.

1. Наглядаючы, сочачы, выявіць, высветліць.

   • П. за парушальнікам граніцы.

2. Вывучыць ва ўсёй паслядоўнасці (кніжн.).

   • П. развіццё якой-н. з’явы.

3. Праверыць, сочачы за ходам справы (разм.).

   • П. за выкананнем задання.

|| незак. прасочваць, ✂.

|| наз. прасочванне, ✂.

прасвет, ✂, м.

1. Светлая паласа або слабы прамень у неасветленай прасторы.

   • П. у воблаках.
   • Жыццё без прасвету (перан. без надзеі на паляпшэнне).

2. Шырыня аконнага ці дзвярнога праёму (спец.).

3. На пагонах: каляровая падоўжная палоска.

   • Пагоны з двума прасветамі.

|| прым. прасветны, ✂.

прасветлены, ✂.

Поўны яснасці, радасны, светлы.

• П. твар.

|| наз. прасветленасць, ✂.

прасвечваць, ✂; незак.

1. гл. прасвяціць.

2. Свяціцца праз што-н.

   • Сонца прасвечвае паміж стваламі дрэў.

3. Віднецца праз што-н.

   • Праз кроны дрэў прасвечвае неба.
   • Праз яго цікаўнасць прасвечваў недавер (перан.).

прасвідроўваць, ✂; незак.

Тое, што і свідраваць (у 1 і 2 знач.).

• П. адтуліну.

прасвірка, ✂ і просвіра, ✂, ж.

Маленькая круглая прэсная булачка белага колеру, якая выкарыстоўваецца ў некаторых абрадах праваслаўнага набажэнства.

|| памянш. просвірка, ✂.

|| прым. прасвірны, ✂ і просвірны, ✂.

прасвістаць, ✂; зак.

1. Абазвацца свістам, свіснуць.

2. Выканаць свістам (якую-н. мелодыю).

   • П. матыў знаёмай песні.

3. Праляцець са свістам.

   • Прасвістала куля.

4. Правесці які-н. час свішчучы.

прасвятленне, ✂, н.

1. гл. святлець.

2. Яснасць думак, свядомасці, пачуццяў.

   • Наступіла п.

прасвяціцца, ✂; зак. (разм.).

Падвергнуцца прасвечванню.

|| незак. прасвечвацца, ✂.