прасачыць, ; зак.

  1. Наглядаючы, сочачы, выявіць, высветліць.

    • П. за парушальнікам граніцы.
  2. Вывучыць ва ўсёй паслядоўнасці (кніжн.).

    • П. развіццё якой-н. з’явы.
  3. Праверыць, сочачы за ходам справы (разм.).

    • П. за выкананнем задання.

|| незак. прасочваць, .

|| наз. прасочванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)