прасвятленне, ✂, н.

  1. гл. святлець.

  2. Яснасць думак, свядомасці, пачуццяў.

    • Наступіла п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)