Verbum

умыканне, ✂, н.

У некаторых народаў: выкраданне нявесты ў яе бацькоў.

• Шлюб умыканнем.
• Звычай умыкання.

умыкнуць, ✂; зак. (спец.).

Выкрасці нявесту, дзяўчыну.

|| незак. умыкаць, ✂.

умыць, ✂; зак.

Памыць (твар, рукі, шыю).

• У. дзіця.
• У. рукі. (таксама перан. ухіліўшыся, зняць з сябе адказнасць за што-н.).
• Ранак, умыты росамі (перан.).

|| незак. умываць, ✂.

|| звар. умыцца, ✂.

|| незак. умывацца, ✂.

|| наз. умыванне, ✂.

|| прым. умывальны, ✂.

умясіць, ✂; зак.

1. Добра вымесіць.

   • У. цеста.

2. у што. Месячы, дабавіць.

   • У. разынкі ў цеста.

|| незак. умешваць, ✂.

умясціцца, ✂; зак.

1. Змясціцца ўнутры чаго-н., дзе-н.

   • Кнігі ўмясціліся ў партфель.
   • Думкі не маглі ў. ў галаве (перан.).

2. Размясціцца на якім-н. месцы.

   • У. за адным сталом.

|| незак. умяшчацца, ✂.

умясціць, ✂; зак.

1. Змясціць, ахапіць сабою.

   • Клуб не змог у. усіх наведвальнікаў.

2. у што. Змясціць унутр чаго-н.

   • У. усе яблыкі ў кош.

|| незак. умяшчаць, ✂.

умяціна, ✂, ж.

Умятае, уціснутае месца.

• У. на самавары.

умяцца, ✂; зак.

Стаць умятым, уціснутым у што-н. або шчыльным ад сціскання, прымінання.

• Трава ўмялася ў зямлю пад коламі трактара.
• Мокры жвір умяўся пад ботамі.

|| незак. умінацца, ✂.

умяць, ✂; зак.

1. у што. Прымяўшы, уціснуць, увагнаць.

   • У. акурак у пясок.

2. Націскаючы, зрабіць больш шчыльным або прымяць хадой, яздой.

   • У. тытунь у люльцы.
   • У. зямлю гусеніцамі трактара.

3. З’есці многа, прагна (разм.).

   • У. бохан хлеба.

|| незак. умінаць, ✂.

умяшацца, ✂; зак.

1. Пранікнуць куды-н., змяшацца з чым-н.

   • У. ў натоўп.

2. Стаць удзельнікам чужой справы; увязацца.

   • У. ў размову.

3. Прыняць удзел у якой-н. справе з мэтай змены ходу яе.

   • У канфлікт прыйшлося ў. дырэктару.

|| незак. умешвацца, ✂.

|| наз. умяшанне, ✂.

• Узброенае ў.
• Хірургічнае ў. (аперацыя).