умыць, ; зак.

Памыць (твар, рукі, шыю).

  • У. дзіця.
  • У. рукі. (таксама перан. ухіліўшыся, зняць з сябе адказнасць за што-н.).
  • Ранак, умыты росамі (перан.).

|| незак. умываць, .

|| звар. умыцца, .

|| незак. умывацца, .

|| наз. умыванне, .

|| прым. умывальны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)