умяцца, ​✂; зак.

Стаць умятым, уціснутым у што-н. або шчыльным ад сціскання, прымінання.

  • Трава ўмялася ў зямлю пад коламі трактара.
  • Мокры жвір умяўся пад ботамі.

|| незак. умінацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)