умяцца дзеяслоў | закончанае трыванне
Стаць умятым, уціснутым у што-н. або шчыльным ад сціскання, прымінання.
- Трава ўмялася ў зямлю пад коламі трактара.
- Мокры жвір умяўся пад ботамі.
|| незакончанае трыванне: умінацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)