Verbum

разжаліцца, ✂; зак.

1. Паддацца пачуццю жалю, жаласці.

   • Р. ад кранальнага апавядання.

2. Пачаць занадта жаліцца.

   • Разжаліўся на свой лёс.

|| незак. разжальвацца, ✂.

разжаліць, ✂; зак.

Выклікаць у каго-н. пачуццё жалю.

|| незак. разжальваць, ✂.

разжаніцца, ✂; зак. (разм.).

Перастаць быць жанатым, развесціся (у 1 знач.).

|| незак. разжэньвацца, ✂.

разжартавацца, ✂; зак. (разм.).

Пачаць многа і з захапленнем жартаваць.

• Разжартаваўся так, што не суняць.

разжытак, ✂, м. (разм.):

• на разжытак — для таго, каб даць магчымасць разжыцца, наладзіць жыццё.

• Даю табе сотню на р.

разжыцца, ✂; зак. (разм.).

1. на чым і без дапаўнення. Нажыцца, разбагацець.

   • Р. на спекуляцыях.

2. на што, чым, чаго. Дастаць, раздабыць што-н.

   • Р. на кніжкі.

|| незак. разжывацца, ✂.

раззброіцца, ✂; зак.

1. Вызваліцца ад зброі, зняць з сябе зброю, а таксама знішчыць або скараціць сваё ўзбраенне.

2. перан. Адмовіцца ад актыўных дзеянняў, страціць волю да барацьбы.

   • Ідэйна р.

|| незак. раззбройвацца, ✂.

|| наз. раззбраенне, ✂.

• Барацьба за р.

раззброіць, ✂; зак.

1. Адабраць у каго-н. зброю, пазбавіць сродкаў узбраення.

   • Р. палонных.

2. перан. Пазбавіць магчымасці змагацца за што-н./

   • Ідэйна р. праціўніка.

|| незак. раззбройваць, ✂.

|| наз. раззбройванне, ✂.

раззваніць, ✂; зак. (разм.).

Расказаць усюды, усім.

• Р. навіну.

|| незак. раззвоньваць, ✂.

раззнаёміцца, ✂; зак. (разм.).

1. Перапыніць знаёмства з кім-н. у выніку спрэчак, крыўды.

2. Перазнаёміцца з усімі, многімі, пашырыць круг знаёмых.

   • Р. з многімі ў горадзе.