Verbum

карал, ✂, м.

1. Марская жывёліна, род паліпаў, якая жыве нерухомымі калоніямі на скалах.

2. Вапнавае адкладанне некаторых відаў гэтых жывёлін — чырвоны, ружовы або белы камень.

   • Пацеркі з каралаў.

|| прым. каралавы, ✂.

• Каралавыя рыфы.
• Каралавыя губы (колеру карала).

каралава-...

Першая частка складаных слоў са знач. каралавы (у 2 знач.), з каралавым адценнем, напр. каралава-карычневы, каралава-чырвоны.

каралавы, ✂.

1. гл. карал.

2. Ярка-чырвоны, колеру карала.

   • Каралавыя губы.

каралева, ✂, ж.

1. гл. кароль.

2. Жонка караля (у 1 знач.).

3. У шахматах: тое, што і ферзь (разм.).

4. перан., чаго. У некаторых спалучэннях: лепшая сярод іншых падобных.

   • К. прыгажосці.
   • К. лыжні.

каралевіч, ✂, м.

Сын караля (звычайна у казках).

каралеўна, ✂, ж.

Дачка караля (звычайна ў казках).

каралеўства, ✂, н.

Дзяржава, на чале якой стаіць кароль (у 1 знач.).

каралі, ✂, ж.

Пацеркі з каралавых або іншых каштоўных камянёў.

каральны, ✂ (афіц.).

Які падлягае пакаранню, цягне за сабой пакаранне

• К. ўчынак.

|| наз. каральнасць, ✂.

карамболь, ✂, м.

У більярдзе: рыкашэтны ўдар у шар шарам, які адскочыў ад другога шара.

• Зрабіць к.

|| прым. карамбольны, ✂.