Verbum

буй​², ✂, м.

Сігнальны паплавок на рацэ, возеры, у бухце і пад. для абазначэння мелі, месца рыбацкай сеці і пад.

|| памянш. буёк, ✂.

бу́йвал, ✂, м.

Буйная жвачная жывёліна атрада парнакапытных (свойская і дзікая) з грузным тулавам і кароткай шыяй.

|| прым. буйвалавы, ✂.

бу́йваліца, ✂, ж.

Самка буйвала.

буйваляня́, ✂ і буйвалянё, ✂, н.

Дзіцяня буйваліцы.

буйнакалі́берны, ✂.

Буйнога калібру.

• Б. снарад.

буйнапанэ́льны, ✂.

Які будуецца з буйных панэлей.

• Б. дом.

буйнапло́дны, ✂.

З буйнымі пладамі, ягадамі.

• Буйнаплодная вішня.

буйне́ць, ✂; незак. (разм.).

Станавіцца буйным (у 1, 2 і 5 знач.), буйнейшым.

|| зак. пабуйнець, ✂.

• Арэхі пабуйнелі.
• Дождж пабуйнеў.

бу́йны​¹ ✂ прым.

1. Неспакойны, дзёрзкі, свавольны.

   • Б. нораў.

2. Моцны, парывісты.

   • Б. вецер.

3. Пра расліннасць: багаты, раскошны.

   • Буйная збажына.
   • Усё на палях буйна (прысл.) красавала.

|| наз. буйнасць, ✂.

буйны́ ✂ прым.

1. Які складаецца з аднародных, больш чым сярэдняга памеру, адзінак; падкрэслена вялікі.

   • Буйное зерне.
   • Буйна (прысл.) пісаць.
   • Буйныя грошы.
   • Чалавек буйнога складу.

2. Вялікі і эканамічна магутны.

   • Буйное прамысловае прадпрыемства.
   • Б. капітал.

3. Выдатны па значэнню, уплыву.

   • Б. спецыяліст.
   • Б. вучоны.

4. Важны, сур’ёзны.

   • Буйная размова.

5. Багаты, шчодры.

   • Буйная раса.

6. Хуткі, магутны.

   • Б. рост эканомікі.

7. Значны па выніках, больш па значэнню.

   • Буйная перамога.

|| наз. буйнасць, ✂.