буйне́ць, ✂; незак. (разм.).

Станавіцца буйным (у 1, 2 і 5 знач.), буйнейшым.

|| зак. пабуйнець, ✂.

  • Арэхі пабуйнелі.
  • Дождж пабуйнеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)