Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

размер, , м.

Тое, што і памер (у 2, 3 і 4 знач.).

|| прым. размерны, .

размераць, ; зак.

Мераючы, вызначыць межы, падзяліць на часткі, згодна з велічынёй чаго-н.

  • Р. зямлю.

|| незак. размерваць, і размяраць, .

размеркавальнік, , м.

  1. Асоба, якая размяркоўвае што-н.

  2. Установа, якая ведае размеркаваннем каго-н. (раненых па шпіталях, дзяцей-сірот па дзіцячых дамах).

  3. Магазін, які адпускае тавары па пэўных нормах.

  4. Прыстасаванне для размеркавання току, газу, вады і пад.

    • Р. электраэнергіі.

размеркавальны, .

Які служыць для размеркавання чаго-н.

  • Р. пункт.

размеркаваць, ; зак.

  1. Раздзяліць, падзяліць паміж кім-, чым-н., вызначыўшы кожнаму пэўную частку.

    • Р. прэмію.
  2. Размясціць у пэўнай паслядоўнасці.

    • Р. вучняў па класах.
  3. Мяркуючы, падлічыць, вырашыць.

    • Маці размеркавала, колькі кватарантаў паселіць у прыбудове.
  4. Пра маладых спецыялістаў: накіраваць на працу пасля заканчэння навучальнай установы.

|| незак. размяркоўваць, .

|| наз. размяркоўванне, .

|| наз. размеркаванне, .

размесці, ; зак.

  1. Метучы, ачысціць што-н. (ад чаго-н.).

    • Р. снег.
    • Ветрам размяло сухое лісце.
  2. перан. Разагнаць, раскідаць.

    • Вайна размяла нас па свеце.
  3. перан. Расхапаць, разабраць.

    • Р. тавары за адзін дзень.

|| незак. размятаць, .

разметчык, , м.

Спецыяліст, які займаецца разметкай чаго-н.

  • Р. дэталей.

|| ж. разметчыца, .

размеціць, ; зак.

Расставіць значкі, меткі.

  • Р. шрыфты.

|| незак. размячаць, .

|| наз. разметка, .

|| прым. разметачны, .

  • Р. інструмент.

размініраваць, ; зак. і незак.

Ачысціць (ачышчаць) ад мін.

  • Р. участак.

|| наз. размініраванне, .

размінка, , ж.

  1. гл. размяцца, -ць.

  2. Фізічнае практыкаванне перад спартыўнымі выступленнямі або перад трэніроўкай.

    • Р. гімнастаў.

|| прым. разміначны, .