Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

неўзабаве, прысл.

Хутка, у хуткім часе.

  • Н. ўсе раз’ехаліся.

неўзаметку, прысл. (разм.).

Так, што цяжка заўважыць; непрыметна.

  • Н. выбег з хаты.

неўздагад, безас. у знач. вык. (разм.)

Не можа здагадацца, зразумець; няўцям.

  • Яго словы мне былі н.

неўзлюбіць, ; зак.

Адчуць непрыхільнасць, непрыязнасць да каго-, чаго-н.

  • Н. з першай сустрэчы.

неўладкаваны, .

  1. Не прыведзены да ладу; неўпарадкаваны.

    • Н. архіў.
  2. Не забяспечаны чым-н. неабходным.

    • Н. быт.

|| наз. неўладкаванасць, .

неўміручы, .

  1. Які жыве вечна, не паддаецца смерці.

    • Н. народ.
  2. Які застаецца назаўсёды ў памяці людзей.

    • Н. подзвіг.

|| наз. неўміручасць, .

неўмяшанне, , н.

Адмаўленне ад умяшання ў што-н., напр., ва ўнутраныя справы іншых дзяржаў.

  • Палітыка неўмяшання.

неўнікнёны, .

Якога нельга ўнікнуць; непазбежны.

  • Н. лёс.

|| наз. неўнікнёнасць, .

неўпапад, прысл.

Недарэчы, не да месца.

  • Гаварыць н.

неўра...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  1. які мае адносіны да нервовай сістэмы, напр. неўрапатыя (павышэнне ўзбуджальнасці нервовай сістэмы), неўрапат, неўрасклероз, неўратызацыя;
  2. які мае адносіны да неўралогіі, неўрапаталогіі, напр. неўрадыспансэр.