Verbum

шуснуць, ✂; зак. (разм.).

1. Шмыгнуць, кінуцца куды-н.; хутка залезці куды-н., схавацца дзе-н.

   • Ш. за дзверы.
   • Ш. у ложак.

2. Зваліцца адкуль-н., нечакана праваліцца куды-н.

   • Ш. у адхон.
   • Ш. пад лёд.

3. Імкліва ўзняцца, узляцець уверх.

   • Шуснула чарада птушак.

4. З сілай выліць што-н.; раптам паліцца, пасыпацца.

   • Ш. памыйную ваду ў баразну.
   • Шуснуў дождж.

5. Утварыць лёгкі шум, шолах.

   • Шуснула галінка.

6. З сілай высыпаць.

   • Ш. лапату пяску на агонь.

шустры, ✂.

Жвавы, імклівы, рухавы; бойкі.

• Ш. хлопчык.

|| наз. шустрасць, ✂.

шусь у знач. вык. (разм.).

Тое, што і шуснуў.

• Свіння ш. у вароты.

шуфель, ✂, м.

Шырокая і глыбокая лапата для перасыпання сыпучых рэчываў.

• Перакідваць збожжа шуфлямі.

|| памянш. шуфлік, ✂.

|| прым. шуфельны, ✂.

шуфляваць, ✂; незак.

Зграбаць, ссыпаць, перасыпаць і пад. шуфлем.

• Ш. вугаль.

|| наз. шуфляванне, ✂.

шуфляда, ✂, ж.

1. Скрынка з невысокімі сценкамі і дном, якая ўрабляецца ў ніжнюю частку шафы, у стол і служыць ёмішчам розных рэчаў.

   • Высунуць шуфляду з шафы.

2. Збітыя ў выглядзе прамавугольніка дошкі, змешчаныя ў аконным праёме, унутры якіх замацоўваюць раму (спец.).

|| прым. шуфлядны, ✂.

шухнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Адным прыёмам зрабіць што-н.

   • Ш. вады на агонь.
   • Шухнуў вобземлю (паваліўся).

2. Хутка абваліцца, спаўзці, з’ехаць уніз.

   • Зямля шухнула ў яму.

3. Нечакана настаць, надысці.

   • Шухнула пацяпленне.

шушукацца, ✂; незак. (разм.).

Шаптацца, гаварыць адзін з адным па сакрэту.

• Ш. ў кутку.

|| наз. шушуканне, ✂.

шушукаць, ✂; зак. (разм.).

Шаптаць, гаварыць па сакрэту.

|| наз. шушуканне, ✂.