шухнуць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Адным прыёмам зрабіць што-н.

    • Ш. вады на агонь.
    • Шухнуў вобземлю (паваліўся).
  2. Хутка абваліцца, спаўзці, з’ехаць уніз.

    • Зямля шухнула ў яму.
  3. Нечакана настаць, надысці.

    • Шухнула пацянленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)