Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

радніна, , ж. (разм.).

Тое, што і радно.

радніцца, ; незак.

Уступіць у адносіны роднасці, сваяцтва з кім-н.

  • Р. з суседзямі.

|| зак. парадніцца, .

радніць, ; незак.

Рабіць падобным, збліжаць.

  • Два такія зборнікі вершаў родняць паэтаў.

радно, , н.

Тоўстае палатно з пянькі або грубай ільняной пражы, а таксама выраб з такога палатна.

  • Ткаць р.
  • Накрыцца радном.

|| прым. радняны, .

  • Радняныя нагавіцы.

радня, , ж.

  1. зб. Сваякі.

    • Блізкая р.
    • Сабралася ў госці ўся р.
  2. Тое, што і сваяк або сваячка (разм.).

    • Яна мне р.

радовішча, , н.

Месцанараджэнне карысных выкапняў.

  • Р. золата.

радок, , м.

  1. гл. рад​1.

  2. Частка тэксту або асобныя словы, літары, іншыя знакі, надрукаваныя ці напісаныя ў адну лінію.

    • Р. верша.
    • Чытаць паміж радкоў (перан. здагадваючыся пра скрыты сэнс напісанага).
    • Р. у р. (пра перапісанае, перакладзенае: слова ў слова).

радон, , м.

Радыеактыўны хімічны элемент — газ, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне.

|| прым. радонавы, .

  • Радонавыя ванны (з радонам).

радоўка1, , ж.

Агульная назва некалькіх відаў шапкавых грыбоў сямейства радоўкавых.

  • Шэрая р.

радоўка2, , ж.

Чыя-н. чарга рабіць што-н. (разм.).

  • Настала р. пасвіць кароў.