Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэ.
акмучыэ

ашы́ек, ✂, м. (спец.).

Частка мясной тушы, што прылягае да шыі.

ашы́йнік, ✂, м.

Раменьчык з спражкай, які надзяваюць на шыю сабаку; аброжак.

ашэ́рхлы, ✂.

Падсохлы, падмёрзлы, зацвярдзелы.

  • Ашэрхлая зямля.

ашэ́стак, ✂, м. (абл.).

Жэрдачка ці перакладзіна ў сялянскіх хатах, на якую вешалі што-н.